Gorzkie lekarstwo, które trudno czasami przełknąć, okazuje się skutecznym na wszelkie dolegliwości, jakie dotykają i osłabiają układ odpornościowy człowieka. Poprzez prostą analogię chcę powiedzieć, że w życiu religijnym, modlitewnym i w nurcie pobożności wielkopostnej Gorzkie Żale, to duchowe lekarstwo na zranienia naszego życia wewnętrznego, spowodowane zaniedbaniem czy też brakiem modlitwy w naszej codzienności.
Czy odważysz się zażyć „gorzkiego lekarstwa”, żeby poprawić stan swojej duszy i wzmocnić osłabione zdrowie wewnętrzne? Czy spróbujesz uczestniczyć w Gorzkich Żalach, aby „rozpamiętywać w bólach Męki Chrystusowej i w Jego ranach doznać uzdrowienia”? Jeżeli tak, to przyjdź do naszej świątyni, w każdą niedzielę Wielkiego Postu o godz. 18.15. Jeżeli nie w każdą, to przynajmniej w wybrane niedziele i „posmakuj” skutecznego lekarstwa na duchowe rozterki, trudności i zaniedbania. Naprawdę warto. Uwielbiam Gorzkie Żale i będę szczęśliwy, jeśli będziemy TRWALI WSPÓLNIE NA MODLITWIE, która sprawia, że „moc w słabości się doskonali” /ks. Zdzisław/.
Krótka notka historyczna:
Gorzkie Żale to popularne w Polsce nabożeństwo pasyjne, połączone z wystawieniem Najświętszego Sakramentu i kazaniem pasyjnym. Pochodzi ono z początków XVIII w. Po raz pierwszy odprawiono je w 1707 r. Jego tekst zachował oryginalne, staropolskie brzmienie.
Struktura tego nabożeństwa opiera się na formie dawnej Jutrzni. Gorzkie Żale rozpoczynają się Zachętą (lub Pobudką) i wzbudzeniem intencji (czytanie). W każdej części znajduje się hymn i dwie pieśni: Lament duszy nad cierpiącym Jezusem i Rozmowa duszy z Matką Bolesną. Na koniec śpiewa się Któryś za nas cierpiał rany… Po wspólnym śpiewie następuje kazanie pasyjne /w tym roku głoszą je klerycy Bydgoskiego Seminarium Duchownego/, chwila ciszy, suplikacja, litania do Krwi Chrystusa i Błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem.
/por. http://brewiarz.pl/czytelnia/wielki_post_gz.php3/.
