Poświęcenie rzeźby św. Jana Marii Vianney’a stanowi podsumowanie przeżywanego Jubileuszu 10-lecia przywrócenia parafii w Przyłękach. Poniżej tekst podziękowań – wygłoszony po sumie odpustowej – przez ks. prob. Zdzisława:

Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu niech będzie chwała i cześć, i uwielbienie za Jego obecność pośród nas w Sakramencie Eucharystii i we wspólnocie modlitwy i pokornej wiary, której Przewodniczką pewną do nieba jest nasza Wniebowzięta Matka i Królowa. Włączamy się w Jej radosny hymn Magnificat dziękując za wielkie rzeczy, jakie Bóg nam uczynił, za dary, które wdzięcznym i szczerym sercem przyjmujemy.

W imieniu całej wspólnoty parafialnej dziękuję za dar obecności i modlitwy, za sprawowaną Sumę Odpustową ks. prałatowi Grzegorzowi Nowakowi Kanclerzowi Kurii Diecezji Bydgoskiej, który bez wahania zgodził się przewodniczyć naszej Uroczystości Jubileuszowej z racji 10 – lecia przywrócenia parafii w Przyłękach, za wygłoszone Słowo Boże i za to, co dokona się za chwilę – poświęcenie naturalnej wielkości rzeźby św. Jana Marii Vianneya, którego 160 rocznicę śmierci obecnie przeżywamy i o wstawiennictwo u Boga szczerze prosimy. Nie ukrywam, że jest ono bardzo skuteczne. Księże Kanclerzu pozwól, że w telegraficznym skrócie wskaże na działania, które w moim najgłębszym przekonaniu są owocem wstawiennictwa u Pana Boga św. Proboszcza z Ars. Niech to świadectwo wiary i zaangażowania całej naszej wspólnoty parafialnej stanowi podsumowanie tego, co za nami, otwierając się na Boża Opatrzność w tym, co jeszcze – jeśli Bóg pozwoli – przed nami.

Od czerwca 2009 roku, zaczęliśmy działać w myśl zasady WSPÓLNIE MOŻEMY WIĘCEJ. Wybudowaliśmy w 16 miesięcy Dom Parafialny na przełomie 2011/2012 roku.

Dzieło rozbudowy kościoła rozpoczęliśmy w Dniu Kanonizacji Jana Pawła II 27 kwietnia 2014, wspólną modlitwą na działce dokładnie w tym miejscu gdzie znajduje się obecne prezbiterium. Do końca sierpnia tegoż roku w I Etapie ROZBUDOWY – wylaliśmy ławy fundamentowe, położyliśmy fundamenty stawiając na nich ściany żelbetowe na wysokość 4, 5 metra.

Do października 2015 trwał II ETAP ROZBUDOWY czyli wykonanie krążyn, zbrojeń i wylanie łuków. Ułożenie konstrukcji dachowej i wstawienie okien. Znaleźliśmy rozwiązanie, które połączyło tradycję z naszym, współczesnym spojrzeniem na świątynię. Dobudowana część bazylikowa, może nie jest monumentalna bryłą ale jest oryginalna swoją asymetrycznością. Łuki wewnątrz świątyni, które jak niebiańskie sklepienia nieba prowadzą do kontemplacji Maryi Wniebowziętej.

Do września 2016 trwał III ETAP ROZBUDOWY na który złożyły się: wytynkowanie wnętrza świątyni, powiększenie chóru i zainstalowanie ogrzewania podłogowego z siedmioma odwiertami wokół kościoła. Zimą w naszej świątyni mamy średnio od 15-17 stopni.

IV ETAP ROZBUDOWY w roku 2017, to zamówienie i umieszczenie oryginalnych nigdzie nie spotykanych stacji drogi krzyżowej i na połączeniu części świątyni starej z nową, umieściliśmy z poświęceniem obrazy: św. Józefa i św. Jana Marii Vianney’a. Inwestycją roku 2017 była budowa wieży, która stanowi – zgodnie z projektem – dopełnienie bryły architektonicznej naszej świątyni. Wybudowana w żelbecie na wysokość 23 metrów. Do dzwonnicy prowadzą metalowe schody i po których dojdzie się do dzwonu św. Rity. Wieża zwieńczona jest miedzianym dachem i 2 i pół metrowym krzyżem.

V ETAP ROZBUDOWY naszej świątyni to rok 2018 i obłożenie żelbetowych ścian cegłą klinkierową w ilości 30 tyś sztuk i zakup dachówki karpiówki i położenie całej połaci dachu z obróbką blacharską z miedzi.

VI ETAP to umeblowanie zakrystii i uporządkowanie terenu przy kościele z nową nawierzchnią i nawodnieniem.

Przed nami VII ETAP posadzka granitowa w prezbiterium, tabernaculum z ozdobami witraża, marmurowy ołtarz, chrzcielnica – możemy wizualizację zobaczyć na tablicy.

VIII ETAP to posadzka granitowa w całym kościele, wykonanie nowych ławek z wejściem na chór.

IX ETAP to witraże we wszystkich oknach, a jest ich trochę /Tryptyk historii zbawienia, 12 apostołów i 7 sakramentów/

X ETAP przejścia ks. proboszcza – jak Bóg pozwoli – w stan spoczynku.

Taki skrót X etapów na 10 – lecie i skomentowanie tych obrazów z budowy, które możemy zobaczyć przy konfesjonale.

PRZYSZŁOŚĆ JEST DAREM JAKI OFIAROWUJE NAM PRZESZŁOŚĆ. Głęboko wierzę, że Matka Boża Wniebowzięta, która w znaku tej świątyni otula każdego z nas, nie tylko sprawia, że kościół przez wiele lat stojący niejako na uboczu rozwijających się aglomeracji, wielkich i prężnych ośrodków duszpasterskich, staje się rozpoznawalny na mapie Diecezji Bydgoskiej ale przede wszystkim utwierdza nas w przekonaniu, że Matka prowadzi nas pewną drogą do Domu naszego Ojca w niebie.

Kochani! Zanim poproszę dostojnego Gościa, aby poświęcił rzeźbę św. Jana Marii Vianneya pragnę w tym miejscu podziękować za dar modlitwy wszystkim przybyłym kapłanom dekanatu Białe Błota na ręce ks. dziekana Ireneusza Kalaczyńskiego. Modlimy się o powrót do zdrowia dla ks. prob. Krzysztofa Grzywińskiego. Dziękuję za obecność i posługę spowiedniczą sąsiadowi ks. prałatowi Wojciechowi Szukalskiemu.

Słowa wdzięczności kieruję do ministrantów, lektorów, nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. za liturgiczną asystę. Bardzo dziękuję Panu organiście z zespołem, który uczynił naszą modlitwę uwielbienia jeszcze piękniejszą.

Przedstawicielom rodzin, które uczestniczyły od początku w budowaniu naszej wspólnoty za udział w procesji z darami i za ofiarowanie pięknego ewangeliarza z trzema ornatami: z symbolami eucharystycznymi, krzyżami jerozolimskimi i znakami maryjnymi. W tym ostatnim po raz pierwsze sprawowana była obecna Jubileuszowa Msza św.

Dziękuję za dar obecności Panom: Dariuszowi Fundatorowi – Wójtowi Gminy Białe Błota i Wojciechowi Oskwarkowi – Wójtowi Gminy Nowa Wieś Wielka.

Jestem bardzo wdzięczny za dar modlitwy Żywemu Różańcowi i za wielki wkład – jak to się kiedyś mówiło – w dzieło upiększania naszej świątyni. Za śliczną kompozycję kwiatową, umycie okien świątyni, przygotowanie okolicznościowych sztalug ze zdjęciami i wizualizacją prezbiterium składam wszystkim osobom na ręce Pani Elżbiety z serca płynące podziękowanie. Za dbanie o bieliznę ołtarzową i liturgiczną dziękuję Pani Urszuli.

Dziękuję za przywiezienie i zamontowanie rzeźby na cokole Panu Stasiowi z pracownikami.

Na koniec bardzo serdecznie dziękuję Panu Włodzimierzowi , który z synem Adamem wyrzeźbił św. Jana Marii Vianneya. To było naprawdę niezwykłe przeżycie uczestniczyć w tworzeniu postaci świętego z kubika dębiny przygotowanej przez naszych stolarzy. Bardzo dziękuję za ten czas refleksji i dotrzymanie terminu 5 tygodni od zgłoszenia zamysłu, który przyjął realne kształty. Niech Matka Boża Wniebowzięta wymodli Panu i całej rodzinie potrzebne łaski i skieruje do pracowni artystycznej w Wapnie osoby zamawiające takie realizacje, jak parafia z Przyłęk.

Wszystkim za wszystko dziękuję, za modlitwę uwielbienia składaną Bogu Wszechmogącemu przez naszą Matkę i Królową Wniebowziętą.

Proszę teraz Księdza „sumistę” o poświęcenie przyniesionych wianków ziół i kwiatów, i pędów młodych zbóż.

Po modlitwie przejdziemy przed kościół dokonać poświęcenia rzeźby.