Św. Krzysztof i „dekalog kierowcy”

Krzysztof (gr. Christoforos) „niosący Chrystusa” jest patronem kierowców, flisaków, marynarzy, pielgrzymów, podróżnych, przewoźników, tragarzy, turystów i żeglarzy.

„Wspomnienie św. Krzysztofa to czas szczególnego zwrócenia uwagi na sprawę bezpiecznego poruszania się po drogach. Jako wierzący musimy być ludźmi życzliwymi i odpowiedzialnymi użytkownikami dróg, gotowymi służyć i pomagać innym oraz dokładać troski o poszanowanie zasad bezpieczeństwa drogowego. Ani lekkomyślność, ani agresja, ani nietrzeźwość za kierownicą nie powinny cechować żadnego chrześcijanina” /Bp Jerzy Mazur SVD/.

Po błogosławieństwie kierowców i poświęceniu pojazdów /25 i 26 lipca 2020/ chcemy wesprzeć misjonarzy w zakupie środków transportu.

Wszystkim użytkownikom dróg życzymy bezpiecznych i szczęśliwych podróży.  Św. Krzysztofie, módl się za nami…

… może „drużyna Pana Jezusa” potrzebuje Ciebie…

Wielu pośród nas jest w takim wieku, który określony został mianem „pokolenia Jana Pawła II”. Pamiętamy różne „papieskie wydarzenia”, w których uczestniczyliśmy osobiście lub poprzez relacje telewizyjne, doznawaliśmy niewyobrażalnych przeżyć, wzruszeń, słuchaliśmy i byliśmy napełnieni dumą, która dawała nam odwagi i pewności, że mamy Przewodnika, Obrońcę, Przyjaciela, Kogoś tak bliskiego, że czuliśmy się przy nim bezpieczni i pewni drogi, która prowadziła i – mam nadzieję – teraz prowadzi nas do Chrystusa.

Dla mnie Jan Paweł II zawsze pozostanie Wzorem Duchowego Ojca w relacji z Panem Bogiem. Moje powołanie zrodziło się w 8 klasie, po I pielgrzymce Jana Pawła II, natomiast rok po jego drugiej pielgrzymce – w 1984 – wstąpiłem do Prymasowskiego Seminarium Duchownego w Gnieźnie. Przez formację seminaryjną towarzyszył nam klerykom nie tylko do sakramentu święceń, który przyjęliśmy 2 czerwca 1990 roku, ale przez całe nasze kapłańskie życie. Kiedy zbliżam się z moimi rocznikowymi kolegami do 30 – lecia kapłaństwa, mogę powiedzieć, że Jan Paweł II jest dla mnie Człowiekiem Bożym, rozmiłowanym w modlitwie Dobrym Pasterzem, który zapisał się w mojej pamięci /już coraz słabszej/ jako Papież Dekalogu, Rodziny, Młodzieży, Misji i Miłosierdzia.

Jest do czego wracać /jego nauczanie pozostaje wciąż do odczytania na nowo/ i nawet dzisiaj w kontekście zachęt, by o 17.00 klaskać – na znak wdzięczności i radości – warto pamiętać zachętę Jana Pawła „przestańcie mnie oklaskiwać, zacznijcie mnie słuchać”, aby nie tylko wspominać lecz żeby przejść wytyczoną przez niego drogą do Domu Ojca. Niech to będzie droga wytrwałej modlitwy – dzisiaj w godzinie przyjścia na świat – przynajmniej jednej tajemnicy różańca św., podczas bicia dzwonu św. Rity, przy figurce Niepokalanej przed naszą świątynią. Zapraszam…

Święty Janie Pawle II módl się za nami…

„Niech to będzie potężny głos do nieba, armii modlącej się na różańcu. Gdy my będziemy nawróceni – zmiana dokona się na całym świecie. Kochani! Włączmy się w modlitwę, która przez Maryję poprowadzi nas do Boga i uczyni świat bardziej ludzkim…”.

27.04.2014 w dniu kanonizacji Jana Pawła II, rozpoczęliśmy dzieło rozbudowy naszej świątyni. Z Bożą pomocą i wspólnym wysiłkiem parafii ona wciąż pięknieje… Wkrótce rozpoczną się prace w jej wnętrzu…

Kościół w Przyłękach w roku 2009

Msza św. na rozpoczęcie rozbudowy 27.04.2014

Jubileusz 100-lecia kościoła w Przyłękach rok 2015

Historia rozbudowy na zdjęciach do 2017 roku

Dzwon św. Rity lipiec 2017

Poświęcenie rzeźby św. Jana Mari Vianney’a / Uroczystości odpustowe 15.08.2019/

Poniżej zdjęcia świątyni w Przyłękach z  dnia 27.04.2020

Matko Boża Wniebowzięta wstawiaj się za nami…

św. Janie Mario Vianney’u, św. Janie Pawle II, św. Rito, św. Filomeno módlcie się za nami…

Tradycyjnie – w ostatnią niedzielę kwietnia – udziałem we Mszy św o godz. 12.30 rozpoczęło się błogosławieństwo motocyklistów i poświęcenie jednośladów. Po 6 latach wspólnej modlitwy o pomyślny sezon, postanowiliśmy – od tego roku – polecać się wstawiennictwu św. Filomeny, uważanej za świętą do zadań specjalnych, którą Bóg cztery razy uratował przed śmiercią /nota bene św. Jan Maria Vianney często podkreślał, że w sytuacjach dla niego trudnych św. Filomena nigdy go nie zawiodła/. Poniżej wizerunek św. Filomeny, archiwalnego zdjęcia sprzed 6 lat i aktualnych zdjęć.

„Jeżeli ci udzielam większych łask, to nie wymawiaj się żeś niegodna ich. Ja wiem o tym, ale raczej ciesz się i raduj, i bierz tyle skarbów z Serca Mojego, ile udźwignąć możesz, bo wtenczas lepiej mi się podobasz. I jeszcze ci coś powiem – nie tylko bierz te łaski dla siebie, ale i dla bliźnich, to jest zachęcaj dusze, z którymi się spotykasz do ufności w nieskończone miłosierdzie Moje. O, jak bardzo kocham dusze, które Mi zupełnie zaufały – wszystko im uczynię” (Dz 294).

Od Niedzieli Bożego Miłosierdzia /19.04/ przez cały tydzień trwajmy na modlitwie odmawiając Koronkę o godz. 15.00 /w naszej świątyni przed Najświętszym Sakramentem/. Od poniedziałku będzie możliwość powiększenia grupy modlitewnej do 20 osób /1 osoba na 15 m²/. Wprawdzie nie może nas być tylu, jak na ubiegłorocznym zdjęciu ale ufam, że w duchowej łączności będzie nas znacznie więcej. Zachęcam też do lektury Dzienniczka św. Faustyny Kowalskiej. Pozdrawiam, trzymajmy się, ufajmy i wspólnie damy radę…

Niech Zmartwychwstały wypełnia nasze serca nadzieją, pokojem i wielką ufnością, że tylko w Nim znajdujemy sens życia „tutaj” i „tam” w Domu naszego Ojca. Wspólnocie Parafialnej, Sympatykom i Dobroczyńcom naszego kościoła oraz Zaglądającym na naszą stronę, składam życzenia wytrwania w jedności z Panem Jezusem, który daje nam moc do „bycia razem” i do przejścia – paschy przez ten trudny czas…

„Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,

o Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy” /z sekwencji/

… trwanie i oczekiwanie…