Co łączy ze sobą wyżej zamieszczony nagłówek? Wszystko zaczęło się od o. Pio, który mówił: „Módlcie się, módlcie się, módlcie się. Musimy opróżnić czyściec. Dusze muszą być uwolnione”. Prośba tego niezwykłego świętego stała się natchnieniem, aby zachęcić dzieci, które uczę wraz z katechetą panem Łukaszem, do zrobienia różną techniką, z dowolnie wybranych materiałów, barwnych, dużych i małych różańców. Przeszło 50 „wieńców z róż” zostało zawieszonych w naszej świątyni przy obrazie św. Jana Pawła II, który nie rozstawał się z tą modlitwą i my również odmawiamy ją, wierząc, że „ratujemy i uwalniamy dusze z czyśćca”.
W tym samym czasie na ekrany kin wszedł najnowszy, bajkowy, kolorowy i zachwycający film Dziadek do orzechów i cztery królestwa, którego bohaterką jest „Clara, poszukująca jedynego w swoim rodzaju klucza, który pozwoli jej otworzyć pudełko z darem od zmarłej matki. W trakcie poszukiwań trafia do tajemniczej, magicznej krainy. Tam spotyka żołnierza, Phillipa. Razem stają do walki ze złą matką Ginger, władczynią czwartego królestwa, aby zdobyć klucz i zaprowadzić ład i porządek w całej krainie”.
Podczas pięknego Koncertu dla Niepodległej /4 listopada/ w wykonaniu dzieci i młodzieży naszej szkoły im. ks. Jana Twardowskiego, w łączności z duetem Maj Duo i akompaniamentem panów Malinowskiego i Augustyna w podziękowaniu za zrobione różańce, za zaangażowanie dzieci w koncert i za śpiew w scholii Nutki Niepokalanej, wręczyłem wszystkich chętnym dzieciom bilety – jako nagrodę – na wyżej wspomniany film. W nawiązaniu do Ewangelii, chcemy kochać Pana Boga, tak jak powiedział Pan Jezus: „z całego serca, z całej duszy i z całej mocy, a bliźniego swego jak siebie samego”. To droga, która wiedzie nas na spotkanie z Nim. Miłość jest tym „kluczem” do Bożego i ludzkiego serca i pragniemy przez ziemskie i bajkowe królestwa osiągnąć Królestwo Boże, które jest prawdziwe i nieprzemijające.
Dziękuję rodzicom za towarzyszenie dzieciom w domu /zrobienie różańców i modlitwa/, w kościele podczas Eucharystii /bo w naszej świątyni – we wspólnocie – czujemy się jak w rodzinie/ i w kinie /bajkowy świat, w którym zwyciężają miłość i dobroć/. Dziękuję za zrozumienie mojej intencji ukazywania dzieciom Bożego świata miłości. I choć może znaleźć się osoba, dla której taki przekaz Ewangelii wydaje się kontrowersyjny, to „można mieć słoną zupę i złościć się albo można spojrzeć z miłością na tego, kto dla ciebie ten posiłek przygotował”. Spróbujmy z większą pokorą i z miłością spojrzeć na siebie i na innych /ks. Z/.

Różańcem czyli modlitwą, w której prosimy Matkę Bożą, żeby „modliła się za nami teraz i w godzinę śmierci naszej„, pragniemy „uwalniać dusze z czyśćca„. Przynoszone wciąż przez dzieci zrobione różańce, które zawieszamy przy obrazie św. Jana Pawła II w naszej świątyni, mają nas mobilizować do modlitwy za tych, dla których czas zasługiwania na niebo zakończył się i oczekują na naszą duchową pomoc. Przyłącz się do nas i weź do reki paciorki różańca, aby „modlić się za żywych i umarłych„. Chcemy trwać w tej tajemnicy Świętych Obcowania, gdzie wspólnota naszego pielgrzymującego kościoła kontempluje kościół zbawionych w niebie i wyprasza u Boga łaskę zbawienia dla kościoła „cierpiącego w czyśćcu”. Nie zmarnujmy tej szansy, bo „nie znamy dnia ani godziny naszego przejścia z tego świata do Domu Ojca„

Tydzień Misyjny przeżywać będziemy pod hasłem: „Pełni Ducha i posłani”. Przez ten – każdego roku – przeżywany czas, pragniemy bardziej zaangażować się w realizację nakazu Chrystusa: Idźcie i nauczajcie…To również szczególny czas okazywania wdzięczności za dar wiary i pamięci o misjonarzach. Aktualnie na świecie posługuje na misjach 2004 polskich misjonarzy i misjonarek. Przebywają oni w 99 krajach na 5 kontynentach: 321 księży diecezjalnych, 938 zakonników, 696 sióstr zakonnych, 49 misjonarzy świeckich.

Jezus spojrzał na niego z miłością… Człowiekowi koniecznie potrzebne jest to miłujące spojrzenie. Jest mu potrzebna świadomość, że jest miłowany, że jest umiłowany i wybrany odwiecznie – a równocześnie ta odwieczna miłość Bożego wybrania towarzyszy mu w ciągu całego życia, jako miłujące spojrzenie Chrystusa. I może najbardziej w chwili doświadczenia, upokorzenia, prześladowania, klęski – wtedy, gdy nasze człowieczeństwo zostanie jakby przekreślone w oczach ludzkich, znieważone i podeptane – wtedy świadomość tego, że Ojciec umiłował nas odwiecznie w swoim Synu – tego, że Chrystus miłuje każdego i zawsze, staje się mocnym punktem oparcia dla całej naszej ludzkiej egzystencji. Gdy wszystko przemawia za tym, aby zwątpić w siebie oraz w sens własnego życia, wówczas to spojrzenie Chrystusa: świadomość miłości, która w Nim okazała się potężniejsza od wszelkiego zła i wyniszczenia – ta świadomość pozwala nam przetrwać.

Tym Bożym spojrzeniem człowiek zostaje wewnętrznie przeprowadzony ręką Ducha Świętego od życia wedle przykazań do życia w świadomości daru. /Jan Paweł II,  Fragment orędzia na I Światowy Dzień Młodzieży, 1985/.

Spotkanie kandydatów do Bierzmowania z rodzicami, odbędzie się w niedzielę 16 września i rozpocznie się udziałem we Mszy św. o godz. 19.00 w naszej świątyni. Po wspólnej modlitwie zostaną przedstawione kryteria przystąpienia do Sakramentu Dojrzałości Chrześcijańskiej z wypełnieniem deklaracji i wręczeniem książeczek „Napełnieni Duchem Świętym„. Obecność na spotkaniu proszę potraktować priorytetowo jako obowiązkowe.

Jak co roku – 15 sierpnia – nasza wspólnota parafialna przeżywała ODPUST, który rozpoczął się o godz. 12.30 uroczystą Mszą św. odprawioną przez ks. kan. Tadeusza Lesińskiego. Kazanie poświęcone Matce Bożej Zwycięskiej i naszej ojczyźnie wygłosił ks. płk Tadeusz Łukaszczyk, któremu serdecznie dziękujemy, iż mimo kłopotów zdrowotnych zechciał wzmocnić nas swoim słowem.
„Pytasz mnie….” – to tytuł koncertu, który zgromadził nas w drugiej części dnia w naszej świątyni. Zaproszeni artyści w osobach: Krzysztof Filasiński, Wictoria Wizner, Filip Rychcik, Sergij Morozow i Valerij Iwanovs przygotowali dla nas utwory ku czci Matki Bożej, ale także dotykające różnych sfer ludzkiego życia… miłości, jedności, tolerancji i przyjaźni. Koncert zakończyliśmy wspólnym odśpiewaniem BARKI. Splecione dłonie i wspólny śpiew były dla wielu z nas wzruszającym momentem.
Trzecia część naszego TRYPTYKU, to wspólny czas spędzony na terenie świątyni. Tam czekała już na nas Pani Monika Przybylska, która jak zwykle swoim pozytywnym nastawieniem i niesamowitą pogodą ducha zjednała nas wszystkich na wspólnej zabawie. Zaproszona grupa rekonstrukcyjna przypomniała nam czasy wojenne, a przerażający huk wystrzałów uświadomił nam, co każdego dnia przeżywali ludzie żyjąc w tym trudnym czasie.
Dzieci mogły między innymi postrzelać do tarczy, wyprodukować sobie mydełko, pograć w piłkarzyki.
Firma AMER EVENT przygotowała dla nas karkówkę, kiełbaski i grochówkę, mieszkańcy Przyłęk pyszne ciasto, a aromatyczną kawę parzył dla nas BROMBERG KAFFE.
Wśród uczestników naszego Odpustowego Tryptyku rozlosowano 50 calowy telewizor, który po Balu Aniołów przekazali Państwo Wybrańcy (serdecznie dziękujemy).
Podziękujmy Panu Bogu…, że nad nami czuwa. Podziękujmy Ks. Proboszczowi…, że swoim zaangażowaniem stara się trzymać nas wszystkich razem, podziękujmy sobie nawzajem… za wspólną modlitwę, dobre słowo i poświęcony czas.

STOWARZYSZENIE KOŚCIÓŁ NASZYM DOMEM

OFIARODAWCY I OBDAROWANI

Druga część Tryptyku, to wielkie Wydarzenie Koncertowe przeplatane modlitwami do poszczególnych Aniołów w wykonaniu ks. Proboszcza. Było to piękne połączenie modlitw, pieśni religijnych, jak również utworów znanych muzyków Zbigniewa Wodeckiego, Seweryna Krajewskiego, Czesława Niemena, Stanisława Soyki. Koncert była na bardzo wysokim poziomie artystycznym dzięki zaproszonym wykonawcom wokalnym i instrumentalnym. Artyści dostarczyli nam niesamowitych wrażeń duchowych, chciałoby się słuchać jeszcze i…. jeszcze. Pomimo nieomal 2 – godzinnego koncertu oraz licznych bisów… wciąż za mało. W dowód wdzięczności na pożegnanie wykonawcy otrzymali w podziękowaniu od ks. Proboszcza Anioły w nawiązaniu do Balu Aniołów, podczas którego wręcza „ANIOŁY WDZIĘCZNOŚCI”. Ostatni utwór zaśpiewaliśmy wszyscy trzymając się za ręce… ulubiona pieśń św. Jana Pawła II „Barka” bardzo nas wzruszyła, zjednoczyła i dodała motywacji do dalszego działania. Na takim koncercie można było się rozanielić. W niezwykłej atmosferze opuściliśmy naszą świątynię, aby udać się na III część Maryjnego Tryptyku czyli na piknik /wdzięczni Parafianie/

Proszę księdza, tak nieoficjalnie powiemy, że to była prawdziwa „petarda”. Wielkie brava dla Kasi z Krzysiem.

Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu niech będzie chwała i cześć, i uwielbienie za Jego obecność pośród nas w Sakramencie Eucharystii i we wspólnocie modlitwy i pokornej wiary, której Przewodniczką pewną do nieba jest nasza Matka i Królowa. Włączamy się w Jej radosny hymn Magnificat dziękując za wielkie rzeczy, jakie Bóg nam uczynił, za dary, które wdzięcznym i szczerym sercem przyjmujemy.
W imieniu całej wspólnoty parafialnej dziękuję za dar obecności i modlitwy, za sprawowaną Sumę Odpustową ks. kanonikowi Tadeuszowi Lesińskiemu – dziekanowi szubińskiemu, który bez wahania zgodził się przewodniczyć naszej Uroczystości. Z ks. Tadeuszem – w tym samym roku – przyjęliśmy święcenia kapłańskie i do dzisiaj – jako rocznikowi koledzy – wspominamy razem zdawane egzaminy filozoficzno-teologiczne. Ks. Tadeusz często podkreśla, że musiał mnie słuchać podczas egzaminów, bo alfabetycznie był za mną ale obecnie funkcjami i godnościami kościelnymi jest przede mną. Przypomniał mi też dzisiaj, że jako praktykant 30 lat temu, głosił w naszym kościele kazanie. Tadziu wielkie dzięki za to, że jesteś nie tylko teraz, ale odwiedzasz mnie i pytasz, jak postępują prace przy rozbudowie naszej świątyni.
Do końca z parafiankami, które codziennie przychodzą na Mszę św. wierzyliśmy i gorąco się modliliśmy o powrót do zdrowia ks. pułkownika Tadeusza Łukaszczyka, któremu dziękuję za dar Bożego Słowa, za ukazanie nam przedziwnego działania Matki Bożej Zwycięskiej podczas „cudu nad Wisłą”, za podzielenie się świadectwem wiary. Ks. Tadeuszu historia zatacza koło i dziękuję Bogu, że stanąłeś na mojej drodze życia w parafii Wniebowzięcia NMP w Mroczy, w której pociągnąłeś do Chrystusa wielu młodych wtedy ludzi. Ks. Tadeuszu zawsze byłeś i pozostaniesz – z pewnością nie tylko dla mnie – kapłanem z wielkimi pasjami, aspiracjami na nieprzeciętym poziomie intelektualnym i swobodą mówienia i pisania o tym, co ważne i na nowo odkrywane. Dzisiaj płk w stanie spoczynku, a wcześniej kapelan uczelni wojskowych, autor artykułów naukowych z pedagogiki i etyki oraz siedmiu książek (m. in. WIERNOŚĆ ZAGROŻONA, którą czyta się jednym tchem i ROZMOWY GÓRECKICH DĘBÓW). Proboszcz parafii wojskowej w Chełmnie n/Wisłą, w Legnicy i Morągu na Warmii. Notariusz Sądu Biskupiego i autor ostatnio wydanej książki o Słudze Bożym kard. S. Wyszyńskim, którą można nabyć po wyjściu z kościoła. Ks. Tadeuszu dziękuję bardzo, że jesteś z nami i dajesz radę, choć znamy Twój ciężki krzyż choroby. Zapewniamy Cię o naszej modlitwie.
Dziękuję za dar modlitwy wszystkim kapłanom dekanatu Białe Błota, sąsiadom: ks. Wojciechowi Szukalskiemu z Brzozy i  ks. Bogusławowi Konieczce z Bydgoszczy.
Słowa wdzięczności kieruję do ministrantów, lektorów, nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. za liturgiczną asystę, a dziewczynkom za sypanie kwiatków Panu Jezusowi. Serdecznie dziękuję Matkom Żywego Różańca za towarzyszenie obrazu św. Rodzinny podczas Eucharystycznej Procesji. Parafianom Andrzejowi Wybrańskiemu i Jerzemu Kacprzakowi za pomoc w niesieniu Najświętszego Sakramentu w nowej monstrancji i radnemu Krzysztofowi Kocikowskiemu, który w towarzystwie Barbary i Mileny niósł sztandar Wniebowziętej i Królowej Różańca świętego. Bardzo dziękuję organiście Andrzejowi Nawrockiemu i duetowi wokalno-instrumentalnemu Dominice i Łukaszowi Sylwetrzakom za akompaniament muzyczny.
Jestem wdzięczny za dar modlitwy Żywemu Różańcowi i za wielki wkład – jak to się kiedyś mówiło – w dzieło upiększania naszej świątyni. Dziękuję za śliczną kompozycję kwiatową młodej części Żywego Różańca na ręce Pani Annie Lewickiej, która całe serce z kuzynką Joanną Kiełczyńską i Anetą Gruczoł włożyły w to, co widzimy i podziwiamy. Za dbanie o bieliznę ołtarzową i liturgiczną dziękuję Pani Urszuli Szynce. Słowa uznania i podziękowania wyrażam parafiance Pani Jadwidze Lau, która przez wiele dni przygotowywała słoneczniki i dopasowała je do zrobionych wcześniej miniaturek starego kościółka i symboli eucharystycznych przy chrzcielnicy. Nie mniej dziękuję wszystkim osobom, które pod przewodnictwem Pani Elżbiety Kiełczyńskiej umyły okna świątyni, a rodzinie Państwa Majchrzaków dziękuję za drzewko do Alei Parafialnej. Dziękuję Parafianom Antoniemu, Janowi i Grzegorzowi za przeniesienie krzeseł na teren kościoła.
Modlitewna I część TRYPTYKU MARYJNEGO skierowana do naszej duszy i życia wewnętrznego, która niech wyda dobre owoce w naszej codzienności i w świadectwie chrześcijańskim, dobiega końca.
Zapraszam na II część – Koncert zatytułowany Pytasz mnie z udziałem zaproszonych artystów przez Stowarzyszenie Kościół naszym Domem. Koncert rozpocznie się o godz. 17.30 w naszej świątyni z repertuarem specjalnie przygotowanym na naszą Uroczystość.
Po Koncercie III cześć Tryptyku – Piknik czyli coś dla ciała, gdzie gospodarzem będzie również Stowarzyszenie Kościół naszym Domem. Kawa, napoje, kiełbaski i mięso z grilla, wojskowa grochówka, placki i owoce ofiarowane przez dobroczyńców, prezentacje i występy grupy rekonstrukcyjnej umilą nam oczekiwanie na losowanie nagrody głównej – dużego 50 cal telewizora ofiarowanego przez Rodzinę Państwa Wybrańskich. III część Tryptyku poprowadzi – jak zwykle ciekawie i brawurowo – Pani Monika Przybylska. Zanim pójdziemy na wspólny posiłek – my kapłani do plebanii, a wszyscy do swoich domów, by po krótkim odpoczynku wrócić do naszej świątyni i posłuchać na żywo słowa dla ducha, proszę teraz Księdza „sumistę” o poświęcenie przyniesionych wianków ziół i kwiatów, natomiast delegację Rady Ekonomicznej i Stowarzyszenia Kościół naszym Domem, proszę o złożenie wiązanki kwiatów przy figurze Niepokalanej.

Wszystkim za wszystko dziękuję, za modlitwę uwielbienia składaną Bogu Wszechmogącemu przez naszą Matkę i Królową Wniebowziętą.

Maryjny Tryptyk to spotkanie we wspólnocie w trzech wymiarach:

1. Suma Odpustowa z procesją eucharystyczną i nową monstrancją – darem dzieci komunijnych /dla duszy/
2. Koncert w wykonaniu cenionych i lubianych artystów /dla ducha/
3. Piknik – wspólne biesiadowanie z przygotowanymi niespodziankami i nagrodą główną w postaci TV Samsung Smart 50 /dla ciała/.